ARKADAŞLIK ŞİİRİ -Necmi Selamet için- Yoksul gençlerdik sohbeti ısıtan çayın buğusunda Birbirimizi ateşten çekip almanın ustası Küçükten büyümenin bedeliydik savrulup gitmekle. İçimizde hep kendini döven haşarı bir sıkıntı Ve kelimeleri tartarak onardığımız o şehir Günün sonunda ev içlerine bırakırdı bizi. Teksir kâğıtlarında kayda geçen düş kırıklarımız Kötü adamların şenliğinde sorguya…
Virgülle Kavga Ülkü Tamer’e Bir güzkuşu gibi kaldım acımla eğlenerek Alnını soğuk otlara tutan yürek Şimdi sana hangi kuşağaçları uçar Serin korularında dolaşan panter Yalnızlığa kaç gol daha atar Yara bu şurda demlensin O eski güvercinin kalbinde Yalnız biz utanırız kendimiz olamamaktan En uykulu yerinde anılar kitabının Yanardağın üstünde uyanırız Ayık kalır…
Bendeki Kokusundan Bulurum Annemi [Anneme ve bütün annelere, annesiz çocuklar için] oturdum karşı iskelesine mor akşamlı kıyısında içimin cigara çekti canım hazır mülk edinmişken zamanı yoldan geçen birisi eğilip kulağıma adem’in sol kaburgasından olduğumu söyledi inanmayıp sordum anneme yalan söylemezdi çünkü anneler “leylek getirip bacadan bıraktı ya god kafalım seni” baktım koynundaymışım annemsizliğimin taksiye…
iklimya / H. İhsan Sönmez Bir gün gelecek o çağın sevgiye çağrılısı diyarı amazon kadını ruhumdaki alemin büyük sırrısın güzel iklimya! tanrının şarkılar söylediği belen beni doğuran yeryüzünün yolcusu öğrendim toprağa düşünce annemin ilkbahar olduğunu. çarkıfelek çiçekleri büyüttü beni ifigenyalardan öğrendim gülün yüreğine bir küçük dokunuşu izledim suyu ateş dikeni gölgesinde bebek…
GECENİN SARMAŞIĞI akşamlar kadar geniş değil soluğum sokakları pürtelaş sararken gecenin sarmaşığı bildiğim tek şarkıyla adımlıyorum kendimi ipi üç cadde boyu uzakta çıngırağın gidip dokunsam bin bir iltifat şefkatli yüzünü buruşturarak karşılarlar beni içimde birbirini tanımayan iki yabancı biri hazırdır sırnaşmaya diğerine güvenmem yılgınlıkla gençliğin ateşi nasıl bir olur öfkesine yenilmiş…
BENİ ATEŞLE SINAMA ey şiir, beni ateşle sınama ben derin aşklardan çıkıp gelmişim dağ taş, görkemli himalaya bir çığlığa sıkıştırılmış sevincim ben dilimde kızılca kıyamet bir kadın eğleşir gönlümde derin bir züley’ah dedim: dağılacaksın oralardan buralara saçların siyahi ve reyhan geçip gidiyorsun, ateşim kime kalacak sen hâlâ ağustosta zemherisin …
KORKUDAN SONRA DOĞAN GÜNEŞ ahmet menteş konukları bekliyor esmerleşen günün tavan arasında ağla hâline kaygının gök anası serabını yitir suya erişmek için çağrılmadın şölene gece ve su birinde korkunç sarı sirenler pusuda diğerinde çağır tüm gücünle kartalı çağır güzel sesliyi döngü çiledir suçsuz gölgeler ülkesinde sis altındadır kumaş ve ten nal…
esirin göbek bağı / Şener Aksu göğe bakıyorum gök taşıyor gözlerimden gök taşıyor ürküyorum bu nasıl bir ağırlık dönüp geliyor içimden o an yalnızlık dönüp geldiği gibi aumuamua’nın bilinmez yerlerden nasıl da şaşırıyor bilgeler hesap üstüne hesap ben kaderimi okuyorum dillerinden esaretin penceresine gün vuruyor gün vuruyor gönlümün mührü çözülüyor iplik iplik hatırlıyorum…
SOLUĞUMUN İÇİNDE UYUYAN RUYA Eski çağlardan kalma kağıtta okumuştum “ Yenilen zamandır, biz diriyiz.” Naif terennümler suyundan içiyor kadın.. Kalbinin mor yazmalarından korkulu damlalar akıyor. Gözlerini çevirdiği yerde asma saraylarda meşaleler yanıyor. Duruşu öyle masum, öyle hicaplı sevinç, öyle kırık kalpli, öyle zarif tehdit.. Yaşam kusuruyum dedirten bıçağı dayıyor ömrünsüz ömrüme.. Yaz sıcağından…
HİÇLİĞİN ORTASI I “Sonra acı geri geldi” Yerleşti kemiklerime Sen kötülüğe aitsin- dedi uzaktaki Devrildi gökyüzünün dağları Nefesini tuttu İpek ağacı “Söz suskunlukla birleşti Dindi sözün titreyişi” Sessizce beklediğim sunak çukuru Söyle dünya geçecek mi? Çekildi odamdan yasemin kokusu Gözlerimden yeni ayın ışığı Mehlican değdi yüzüme Kurudu ağaçların özsuyu Derin havanda…